4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/8518 Esas 2020/3434 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8518
Karar No: 2020/3434
Karar Tarihi: 05.03.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/8518 Esas 2020/3434 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen davada sanıkların, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle yargılandıkları ve hüküm fıkrasında verilen cezaların yerinde görülmediği belirtilmiştir. Temyiz incelemesi sonrasında, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bu maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve hüküm fıkrasında eksiklikler olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle hükümden TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine Anayasa Mahkemesi'nin kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek TCK'nın 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine, dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi için 5607 sayılı Kanun'un 13/1. maddesi yolunun açık hale getirilmesi ve vekalet ücretlerine ilişkin bölümde “sanıklardan eşit olarak” ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 4733 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK, 5607 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK.

7. Ceza Dairesi 2016/8518 E. , 2020/3434 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Suçta ele geçen kaçak eşyanın TCK"nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilirken, hüküm fıkrasında müsadere hükmüne atıf yapan 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesinin gösterilmemesi,
3. Katılan kurum lehine hükmolunan vekalet ücretinin, sanıklardan eşit olarak alınacağının hükümde belirtilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
2. Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine ilişkin bölümde yer alan "TCK"nın 54/4 üncü maddesi" ibaresinden önce gelmek üzere "5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollaması ile" ibaresinin eklenmesi,
3. Hükmün katılan lehine vekalet ücretine hükmedilen bendinden ""SANIKLARDAN"" ibaresinin sonuna gelmek üzere "eşit olarak"" ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.