Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/3582 Esas 2014/4336 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3582
Karar No: 2014/4336
Karar Tarihi: 23.06.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/3582 Esas 2014/4336 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, beton döküm işini konu alan bir eser sözleşmesinden kaynaklanan tazminat davasında, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un tüketici tanımı gereği yasanın hazır bir malı veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan kişileri koruduğuna dikkat çekerek, eser sözleşmelerinin yasa kapsamında olmadığını belirtmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiği ve hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri ise 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesi olarak belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2014/3582 E. , 2014/4336 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Antalya 1. Tüketici Mahkemesi
Tarihi :17.09.2013
Numarası :2011/761-2013/995

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, beton döküm işini konu alan eser sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Dava ve karar tarihi itibariyle olaya uygulanması gereken 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “Bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre eser sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 23.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.