MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, tefecilik, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I- Sanıklar ..., ..., ... hakkında yakınan ..."e yönelik yağma; sanıklar ..., ..., ..., ..., ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa"nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve savunmanı ile sanıklar ..., ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından zorunlu savunman ücretine dair yargılama giderinin tahsiline ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

II- Sanıklar ..., ... hakkında tefecilik, yakınan ..."e yönelik tehdit; sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet, yakınan ..."ye yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesine gelince;

Sanıklar ..., ..."ya yüklenen ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Kanun"un 106/2-a-c, 62, 53. maddelerinde düzenlenen tehdit; sanık ..."e yüklenen TCK 265/1-4, 62, 53. maddelerinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme; 6136 sayılı Yasanın 13/1, 62, 53. maddelerinde düzenlenen 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 16.06.2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,

Sanıklar ..., ..."nın eylemine uyan ve zamanaşımı bakımından daha lehe hükümler içeren 2279 Sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanunun 17. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun, 765 sayılı TCK"nın 102/4. maddesinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımına bağlı olduğu ve suçun işlendiği 2005 yılı Nisan ayından incelemenin yapıldığı tarihe kadar 104/2. maddesinde belirtilen bu sürenin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekili ile sanıklar ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 11/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.