MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/03/2016 tarih ve 2014/492-2016/50 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “... EV TASARIMI & ... + ŞEKİL” ibareli, 16, 20, 24, 26, 27. ve 35. sınıflarda bulunan mal ve hizmetleri kapsayan 2013/41740 sayılı marka başvurusunda bulunduğunu, davalı tarafından 2008/ ... no’lu “... şekil”, 2008/... no’lu “...”, 99/... no’lu “... tekstil şekil”, 2011/... no’lu “...”, 2002/... no’lu “...” markaları mesnet alınarak başvuru kapsamında yer alan 16, 20, 24. ve 26. sınıfların 556 sayılı KHK"nın 7/1-b uyarınca çıkartıldığını, fakat redde mesnet alınan markalar ile müvekkiline ait başvurunun benzer olmadığını, ayrıca 2002/... no’lu marka sahibinin tescile muvafakat ettiğini ileri sürerek 2014-M-12305 sayılı kararının iptali ile davaya konu 2013/... sayılı marka başvurusunun, başvuruda bulunulan tüm sınıflar yönünden müvekkili adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davalı başvurunda asıl ibarenin “...” olduğunu, bu durumda redde mesnet alınan markalar ile birebir aynı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, redde mesnet alınan markalar ile davacı başvurusundan reddedilen sınıfların kapsam itibariyle aynı olduğu, ancak davacıya ait marka başvurusu incelendiğinde ret gerekçesi markalarda yer alan unsurlardan farklı olarak ayırt ediciliği olan şekil unsuru da yer aldığından 556 sayılı KHK"nın 7/1-b koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, ... ...’nun 2014-M-... sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, markalar arasındaki benzerliğin, marka başvurusu yayına çıktıktan sonra başvuruya itiraz halinde KHK"nın 8/1-b maddesi kapsamında incelenecek nitelikte olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.