Eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/221 Esas 2017/792 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/221
Karar No: 2017/792
Karar Tarihi: 14.03.2017

Eşini öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/221 Esas 2017/792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, eşini öldürme suçundan sanığın TCK'nun 82/1-d, 62 ve 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezasına çarptırılmasını hükmetti. Sanığın temyiz başvurusu üzerine Daire, haksız tahrik hükmünün uygulanarak asgari düzeyde indirim yapılması gerektiğine karar verdi ve yerel mahkemece maktulden kaynaklanan haksız tahrik unsuru bulunmaması nedeniyle eski hükümde direnilmesine karar verildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, direnme kararını yerinde görmediğinden dosyayı TEVDİİNE edip inceleme yapılması gerektiğine hükmetti.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 82/1-d maddesi (Kasten öldürme suçu)
- TCK'nun 62. maddesi (Niteliği itibarıyla ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası)
- TCK'nun 53. maddesi (Müebbet hapis cezasının niteliği ve koşulları)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 36. maddesi (Bozma kararı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 307. maddesi (Bozma kararına uyma)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Geçici 10. maddesi (Bozma kararının uygulanması)
1. Ceza Dairesi         2017/221 E.  ,  2017/792 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Eşini öldürme
    HÜKÜM : TCK"nun 82/1-d, 62 ve 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası.


    Sanık ... hakkında maktul ..."na yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02/07/2013 gün ve 2012/368 esas, 2013/215 karar sayılı hükmün sanık müdafii ve katılanlar ve vekillerinin temyizi üzerine, Dairemizin 03.02.2015 gün ve 2014/4427-2015/388 E.K. sayılı kararı ile, sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanarak asgari düzeyde indirim yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece maktulden kaynaklanan haksız tahrik unsuru bulunmadığından bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
    Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın, direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.