19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5070 Karar No: 2020/9025 Karar Tarihi: 30.06.2020
6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5070 Esas 2020/9025 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın 6831 sayılı kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar vermiş ve nakil aracının iadesi ile ilgili temyiz talebini reddetmiştir. Ancak, suçta kullanılan nakil aracının müsadere edilmesi yerine iadesine karar verilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararının temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, 5237 sayılı TCK'nın bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve sanık lehine olan düzenlemelerin 7242 sayılı Kanun ile yapıldığı belirtilmiştir. Suça konu eşyanın değerinin tarafsız bir bilirkişi tarafından tespit edilmesi gerektiği, ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği belirtilerek, yerel mahkemenin bu görevi yerine getirmesi gerektiği belirtilmiştir. Hüküm, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri: 6831 Sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi ve 5/2. maddeleri, 7. madde, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi, 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
19. Ceza Dairesi 2019/5070 E. , 2020/9025 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, 1-Nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Suçta kullanılan ve sanık tarafından haricen satın alındığı anlaşılan nakil aracının kaçak eşyanın miktarı itibarıyla ağırlıklı bölümünü oluşturacağı, taşımada kullanılmasını zorunlu olması müsaderesinin hakkaniyete aykırı olmayacağı gözetilmeksizin müsaderesi yerine yazılı şekilde iadesine karar verilmesi, 2-Sanık hakkındaki mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; 1-24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, 2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, suça konu eşyanın suç tarihindeki gümrüklenmiş değeri tarafsız ve bağımsız bilirkişi vasıtasıyla tespit edilmek suretiyle;5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması, Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.