5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/10071 Esas 2020/3426 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10071
Karar No: 2020/3426
Karar Tarihi: 05.03.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/10071 Esas 2020/3426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm verilmiş ve sanıklar hükümlü tutulmuştur. Ayrıca, müsadere işlemi uygulanmış ve suça sürüklenen çocuk hakkında da hüküm oluşturulmuş ve erteleme kararı verilmiştir. Temyiz talebi reddedilmiştir.
Karara göre, sanık ...’ın temyiz talebi reddedilmiştir, çünkü usulüne uygun olarak tebliğ edilen gerekçeli karara yönelik olarak haftalık temyiz süresinin geçmesinin ardından temyiz talebinde bulunduğu tespit edilmiştir. Ancak diğer sanıkların ve suça sürüklenen çocuk için verilen hükümde, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenle, temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılmadığı için hüküm yasaya aykırı sayılmış ve hüküm bozulmuştur. Kararın sonunda, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereği yasaya aykırı hüküm yüzünden sair yönleri incelenmeksizin hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Kanun: 3/5, 3/10 ve 3/18-son cümle, 6545 sayılı Kanun: 89, 5320 sayılı Kanun: 8/1 ve 1412 sayılı CMUK:
7. Ceza Dairesi         2019/10071 E.  ,  2020/3426 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
    HÜKÜM : Sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere, suça sürüklenen çocuk hakkında erteleme, Temyiz isteminin reddi (Ek karar)

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    1) Sanık ...’ın ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Gerekçeli kararın sanığa 16.10.2015 tarihinde usulüne uygun tebliğ edildiği, sanığın hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 30.05.2016 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, sanığın temyiz inceleme isteğinin reddine dair mahkemenin 15.06.2016 tarih 2014/717 Esas sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, ek kararın ONANMASINA,
    2) Sanık ... müdafii, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesinde ise;
    Sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Yasaya aykırı, sanık ... müdafii, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre temyiz talebi reddedilen sanık ..."a da sirayetine, 05/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.