Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/14991 Esas 2017/1382 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi




Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/09/1986 tarihinden itibaren 2 ay çalıştığının ve sigorta başlangıç tarihinin 01/09/1986 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


1-Tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.09.1986 tarihinden itibaren iki ay süre ile davalı işverene ait işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, "davacının davalı ... İnş. ve Tic. AŞ nezdinde 01.09.1986 tarihinden itibaren 1 (bir) gün hizmet akdi ile asgari ücretle çalıştığının tespitine" ve "davacı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.800,00 TL vekalet ücretinin davalı ... İnş. ve Tic. AŞ"nden alınarak davacıya verilmesine", karar verilmiştir.
506 sayılı Yasa’nın 60/G maddesine göre 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık sürelerinin 18 yaşını doldurdukları tarihte başlayacağı, ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primlerinin prim ödeme gün sayılarına dahil edileceği bildirilmiştir. Mahkemece 01.07.1969 doğumlu olan davacının sigorta başlangıç tarihinin 18 yaşını doldurduğu 01.07.1987 tarihi olduğunun ve bu tarihten önceki çalışmalarıyla ilgili olarak geçen sürelerinin de prim ödeme gün sayısına dahil edilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.





Bunu yanı sıra davacı lehine takdir edilen vekalet ücretinden ve yargılama giderlerinden davalı işverenin yanı sıra davalı Kurumun da sorumlu olması gerektiği göz adı edilerek sadece davalı işveren aleyhine hüküm kurulması da hatalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 Sayılı HMK"nun 370/2 maddesi gereğince hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden ötürü hükmün 1. paragrafı tamamen silinerek, yerine; "1-Davacının davalı ... İnş. ve Tic. AŞ nezdinde 01.09.1986 tarihinden itibaren 1 (bir) gün hizmet akdi ile asgari ücretle çalıştığının TESPİTİNE ve 506 sayılı yasanın 60/G maddesi gereğince 18 yaşını doldurduğu 01.07.1987 tarihinin sigorta başlangıç tarihi olduğunun ve bu tarihten önceki çalışma süresinin prim ödeme gün sayısına dahil edilmesi gerektiğinin TESPİTİNE" rakam ve kelimelerinin yazılmasına;
Hükmün 3.paragrafı tamamen silinerek yerine "3- Davacı tarafından yapılan 18,40 TL başvurma harcı, 18,40 TL peşin harcın davalı ... İnş. ve Tic. A.Ş."nden alınarak davacıya verilmesine; 287,00 TL talimat bilirkişi gideri, 134,00 TL 11 adet tebligat gideri ve yedi müzekkere gideri ve 107,00 TL talimat gideri olmak üzere toplam 528,00 TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine", rakam ve kelimelerinin yazılmasına;
Hükmün 4.paragrafındaki " davalı ... İnş. ve Tic. A.Ş."nden" kelimeleri silinerek yerine; "davalılardan" kelimesinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacı"ya yükletilmesine,

27.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.