Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1071 Esas 2020/2414 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1071
Karar No: 2020/2414
Karar Tarihi: 19.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1071 Esas 2020/2414 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu değerlendirilmiş ve suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, savunması sırasında müdafii talebi olmayan sanığa görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınması hukuka uygun olmadığı için karar bozulmuş ve müdafi ücretine dair hüküm çıkarılarak yerine \"Sanığa sorgusu sırasında atanan zorunlu müdafii giderinin Hazine üzerine bırakılmasına\" cümlesi eklenmiştir. Kanun maddeleri: T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasa\"nın 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2020/1071 E. , 2020/2414 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suçların tarihlerine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa"nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, savunması sırasında açıkça müdafii talebi olmayan sanığa sorgu sırasında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından müdafii ücretine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Sanığa sorgusu sırasında atanan zorunlu müdafii giderinin Hazine üzerine bırakılmasına" cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.