Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4511 Esas 2019/15608 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4511
Karar No: 2019/15608
Karar Tarihi: 09.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4511 Esas 2019/15608 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz istemi sonrası, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet hükmü kanun yararına bozulmuştur çünkü suç unsurlarını taşımamaktadır. Sanığın hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olsa da, bu karar infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği için sanık cezalandırılabilir. Kanunlar, Türk Ceza Kanunu'nun 116/2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e ve 142/1-b, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/4511 E. , 2019/15608 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdurun henüz inşaat halinde olan mermer atölyesine girilerek suça konu kablolarının sanık tarafından çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/2 maddesine konu iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurlarını taşımadığı anlaşılmakla, kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan ve 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ..."ın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın, mağdura ait inşaat halindeki mermer atölyesinde elektrik tesisatında kullanılmak üzere bulunan kabloları çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e maddesine konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen sanığın aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılması, sonuca etkili olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCKnun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, sanıktan şikayetçi olmayan mağdur ..."ın gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir hata olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.