MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Kamulaştırma Yasası’nın 4650 Sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin 1. fıkrasının arazilere ilişkin (f) bendinde taşınmaz malın kamulaştırma (dava) tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden değerinin belirleneceği öngörülmektedir. Dava konusu taşınmaz 7.438,91 m² olup 3.643,09 m²"si kamulaştırılmıştır. Taşınmazın kamulaştırılan bölümünde verim çağında 6 yaşında 26 adet,15 yaşında 2 adet zeytin, 10 yaşında 1 adet elma, 10 yaşında 1 adet badem,15 yaşında 23 adet cennet elması,15 yaşında 4 adet ,10 yaşında 4 adet, 25 yaşında 3 adet incir, 10 yaşında 2 adet ceviz, 10 yaşında 2 adet muşmula,15 yaşında 11 adet,10 yaşında 6 adet nar, 20 yaşında 2 adet ayva,12 yaşında 1 adet elma, 20 yaşında 6 adet ,10 yaşında 1 adet erik ağacı olmak üzere toplam 95 ağacın bulunduğu anlaşılmıştır. Buna göre taşınmaz üzerinde bulunan meyve ağaçlarının yaş ve sayısı itibariyle taşınmazın tamamının kapama karışık meyve bahçesi yapılarak değerinin tespiti gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda taşınmazın tarım arazisi olarak kabulü ile zemin değerinin belirlenmesi ve meyve ağaçlarına da ayrı ayrı değer verilmesi suretiyle kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.