Hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 168/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Büyükçekmece 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/11/2018 tarihli ve 2017/148 esas, 2018/865 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/05/2019 gün ve 94660652-105-34-4911-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/05/2019 gün ve 2019/52820 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın mağdurun eski çalışanı olduğu, mesleğinin elektrikçilik olduğu, mağdurun iş yerinin anahtarının sanıkta bulunduğunu beyan etmesi, 01/11/2018 tarihli duruşmada mağdurun "sanığın bende malzemesi vardı, ancak aldı" şeklindeki beyanı ile 20/04/2017 tarihli duruşmada sanığın "Ancak benim içeride eşyalarım vardı. İddianamede çalındığı belirtilen eşyaları müşteki ile birlikte kullanıyorduk" şeklindeki beyanları birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleminin çalınan malzemeleri kullanıp bırakmak amacıyla almak şeklinde olduğunun anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 146/1. maddesi kapsamında kullanma hırsızlığı suçunu oluşturacağı, suçun kovuşturmasının şikâyete bağlı bulunduğu, mağdurun 20/04/2017 tarihli duruşmada alınan ifadesinde sanıktan şikâyetçi olmadığını bildirmiş olduğu, 5237 sayılı Kanun"un 73/4. maddesi hükmü nazara alındığında, şikâyet yokluğu sebebiyle kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddesi uyarınca düşürülmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre; müştekinin eski çalışanı olduğu anlaşılan sanık ..."nın mesleğinin elektrikçilik olduğunun ve müştekinin, olay tarihinden evvel sanığı işten çıkarttığını, ancak iş yerinin anahtarının sanıkta kaldığını beyan ettiğinin anlaşılmasının yanında, 01/11/2018 tarihli duruşmada müştekinin "Sanığın bende malzemesi vardı, ancak aldı." şeklindeki beyanı ile 20/04/2017 tarihli duruşmada sanığın " Ben şikayetçinin yanında usta olarak çalışıyordum. Hatta orada yatıp kalkıyordum. Daha sonra işten ayrılma safhasına geldim. Ancak benim içeride eşyalarım vardı. İddianamede çalındığı belirtilen eşyaları müşteki ile birlikte kullanıyorduk. Ben bunları iş için kullanmak üzere aldım. İade etmeyi düşünüyordum. " şeklindeki savunması birlikte değerlendirildiğinde ve sanığın müştekinin iş yerinden çalmış olduğu eşyanın savunmasını doğrular mahiyette sadece mesleği ile ilgili olan eşya cinsinden malzemeler ile sınırlı olduğu da dikkate alındığında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 146/1. maddesi kapsamında kullanma hırsızlığı suçunu oluşturacağı ve buna göre TCK"nın 146. maddesinde düzenlenen kullanma hırsızlığı eyleminden dolayı hırsızlık suçundan soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesinin şikayete bağlı olduğu, müştekinin şikayetinden vazgeçtiği gözetilerek; sanık hakkında kovuşturma koşulunun gerçekleşmemiş olması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (BÜYÜKÇEKMECE) 10. Asliye Ceza mahkemesinden sanık hakkında hırsızlık suçu sebebiyle verilip kesinleşen 06.11.2018 tarihli ve 2017/148 Esas – 2018/865 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın ÇEKTİRİLMEMESİNE, kanun yararına bozma kararının sanığın halen hükümlü olarak infaz etmekte olduğu hükmün bozulmasına ilişkin olması dikkate alınarak sanığın hırsızlık suçundan TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü değilse derhal salıverilmesine, 16/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.