Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/971 Esas 2018/19463 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/971
Karar No: 2018/19463
Karar Tarihi: 13.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/971 Esas 2018/19463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan dava sürecinde yapılan uzlaştırma işleminin geçersiz olduğu ve kovuşturma aşamasında sanığa yüklenen yaralama fiilinin basit nitelikte kasten yaralama suçunu oluşturduğu belirlenmiş. Bu nedenle, dosyanın öncelikle uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaşma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiği vurgulanmış. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları açısından hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 86/2 ve 86/3-b maddeleri ile 5271 sayılı Kanun'un 254. maddesine atıfta bulunulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2018/971 E. , 2018/19463 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yapılan itirazın Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/456 Değişik iş sayılı kararı ile reddedildiği anlaşılmakla, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
1) Dosya kapsamına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-b. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığı; her ne kadar sanık ve katılana soruşturma aşamasında uzlaştırma teklifinde bulunulmuş ve bu teklif katılan tarafça kabul edilmemiş ise de, TCK"nin 86/2, 86/3-b maddeleri kapsamında kalan kasten yaralama suçunun uzlaştırmaya tabi olmadığı dolayısıyla soruşturma aşamasında yapılan uzlaştırma işleminin geçersiz olduğu, kovuşturma aşamasında sanığa yüklenen yaralama fiilinin TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen basit nitelikte kasten yaralama suçunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında, 5271 sayılı Kanun"un 254. maddesine göre öncelikle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 13.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.