Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü : İİK.’nun 134/2.maddesinin son cümlesi gereğince işin esası incelenmediğinden şikayetçinin para cezası ile sorumlu tutulmaması Yasaya uygun ve bu nedenle borçlunun sair temyiz itirazları yerinde değil ise de, feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.