MAHKEMESİ : . İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti %5 fazla alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalıya ait işyerinde Basın İş Kanunu kapsamında ve kameraman olarak sürekli ağır şekilde çalıştığını, ayrıca genel tatillerde çalıştığını iddia ederek, fazla çalışma ücreti ve % 5 fazlası, genel tatil ücreti ve % 5 fazlası alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı Net Yayıncılık Şirketi vekili, mesainin saat 9.30-19.30 arasında olup 1,5 saat ara dinlenmesi bulunduğunu, davacının çoğunlukla mesaiye saat 10.00 gibi geldiğini, iş sözleşmesinde fazla çalışma ve genel tatil çalışmaları karşılığının aylık ücretin içinde olduğunun öngörüldüğünü, bu sebeple davanın reddi gerektiğini, kabul edilecek ise yıllık 270 saatlik fazla çalışmaların mahsubunu istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, tanık beyanlarına göre davacının haftada 6 gün saat 09.00-21.30 mesai ve 1,5 saat ara dinlenmesi sistemi ile çalışıp günlük 8 saati geçen haftalık 18 saatlik fazla çalışmasının bulunduğu ve karşılığının ödenmediği, iş sözleşmesindeki hüküm nedeniyle genel tatil ücreti isteyemeyeceği sonucuna varılarak, fazla çalışma ücreti ve % 5 fazla talebinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı Net Yayıncılık Şirketinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 5953 sayılı Basın İş Kanunu kapsamında çalışan davacının çalışma süresi ve fazla çalışmasının hesaplanması noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.

4857 sayılı İş Kanunu uyarınca, işçiye, kural olarak bir yılda 270 saatten daha uzun süreli fazla çalışma yaptırılamaz. Çalışma süresi hiçbir şekilde günde 11 saati geçemez. Buna rağmen işçinin haftalık çalışma süresi 45 saati geçmese de günde 11 saatten fazla çalıştırılmış ise, 11 saati aşan süre için fazla çalışma hükümlerinin uygulanması gerekir. Yine işçinin yasağa rağmen yılda 270 saatten fazla çalıştırılması hâlinde de fazla çalışma ücretinin tamamının işçiye ödenmesi gerekir. Bireysel iş sözleşmesinde, fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödeneceğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması hâlinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğinden, 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22,5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir. İşçinin fazla çalışmasının kanıtlanamadığı veya çalışmaların karşılığının tam olarak ödendiği aylar için böyle bir indirime gidilmez. Yine işçinin ücret miktarı asgari ücret tutarında ise sözleşmedeki hükme itibar edilmez. Hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları yönünden sözleşmeye konulan bu tür kayıtlar geçersizdir.
5953 sayılı Yasanın ek-1 inci maddesine göre gazetecinin çalışma süresi, gece ve gündüz dönemleri için günlük 8 sattir. Gazetecilere günlük 3 saatin üzerinde fazla çalışma yaptırılamaz; ancak gazeteci 3 saatin üzerinde fazla çalışma yapmış ise karşılığının ödenmesi gerekir. Devamlı gece çalışan gazetecinin hafta tatili süresi 2 gündür. Gazetecilerin hafta tatili ve genel tatil günlerindeki çalışmaları fazla çalışma hükümlerine tâbidir. Gazetecinin fazla çalışma alacağı, kural olarak normal saat ücretinin % 50 artırılmış miktarıdır. Ancak gazetecinin saat 24.00"den sonraki gece çalışmalarında fazla çalışma alacağının normal saat ücretinin % 100 artırılmış şekli üzerinden hesaplanması gerekir.
5953 sayılı Yasada, 4857 sayılı Yasada olduğu gibi, fazla çalışmaların yıllık 270 saati geçemeyeceğine dair bir hüküm ve sınırlama bulunmamakta, günlük 3 saatin üzerinde fazla çalışma yaptırılamayacağı yer almaktadır. Gazetecinin bireysel iş sözleşmesinde fazla çalışma ve tatil ücretlerinin aylık ücretin içinde olacağı şeklinde hükümler konulması ve gazeteciye buna uygun ücret ödenmesi koşuluyla iş sözleşmesine itibar edilerek hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti talebinin reddine, fazla çalışma yönünden ise günlük 3 saate kadarki fazla çalışmaların karşılığının ödendiği kabul edilerek günlük 3 saati geçen kısım yönünden talebin kabulüne karar verilmeli, sadece yıllık 270 saati geçen miktarın kabulü yoluna gidilmemelidir.
Somut olayda mahkemece, davacının, tanık beyanlarına göre, haftada 6 gün saat 09.00-21.30 mesai ve 1,5 saat ara dinlenmesi sistemi ile çalışıp günlük 8 saati geçen haftalık 18 saatlik fazla çalışmasının bulunduğu ve karşılığının ödenmediği, iş sözleşmesindeki hüküm nedeniyle genel tatil ücreti isteyemeyeceği sonucuna varılarak, fazla çalışma ücreti ve % 5 fazla talebinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiş, fazla çalışma ücreti ve % 5 fazlası yönünden iş sözleşmesi hükmü dikkate alınmamıştır.
Her ne kadar Basın İş Kanunu"nda fazla çalışmaların yıllık 270 saati geçemeyeceğine dair bir hüküm yok ise de davalının cevap dilekçesindeki beyanı ve kabulü değerlendirilerek davacının haftalık 18 saatlik fazla çalışmasından sözleşmenin özel hükümler bölümünün 4 maddesi de dikkate alınarak yıllık 270 aylık 22.5, haftalık 5.2 saatin haftaya isabet eden kısmının mahsubu ile bakiyesinin fazla çalışma kabul edilip fazla çalışma ücreti ve bunun % 5 fazlası alacağının hüküm altına alınması gerekir.
Mahkemece, bireysel iş sözleşmesindeki özel hükmün fazla çalışma ve % 5 fazlası alacakları yönünden dikkate alınmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.




F) Sonuç
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 18.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.