MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30/06/2016 tarih ve 2015/125-2016/340 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı idare ile ... Çelik A.Ş. arasında müvekkilinin hisselerinin devri konusunda 31.01.2002 tarihli sözleşme imzalandığını, sözleşmenin 9. maddesinde devirden önceki döneme ait borçlardan davalının sorumlu olacağının düzenlendiğini, hisse devrinden önce tasarruf tedbirleri nedeniyle kadrolu işçi alımına izin verilmediğini, işçi ihtiyacının taşeron firmalar aracılığı ile karşılandığını, 821 işçinin kadrolu işçilerle aynı işi yaptıklarını, muvazaalı olarak çalıştırıldıklarını belirterek toplu iş sözleşmesi ücret farkları, bu sözleşme ile tespit edilen ücretler üzerinden kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai alacağı konusunda davalar açtıklarını, hüküm altına alınan miktarların davacı tarafından ödendiğini, anılan bu kapsamda 58.607.800,19 TL istediklerini, ayrıca sözleşmenin 7/2. maddesi uyarınca taşeron firma işçilerinden bir kısmının kadroya alındığını, bunların emekli olması sonrası kıdem tazminatlarını ödendiğini, davalı idareden devir öncesi miktara ilişkin olarak 4.344.488,30 TL talep ettiklerini, yine emekli olan işçilere 506 sayılı ... Kanunu"nun ek 24. maddesine göre ödedikleri sosyal yardım zammı nedeniyle 2.496.327,13 TL alacakları olduğunu ileri sürerek, 65.448.615,62 TL"nin her bir ödeme kalemi için temerrüt tarihlerinden itibaren avans faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taşeron işçilerin devir öncesi alacaklarının talep edilemeyeceğini, idarece borcun üstlenilmesi gereken personel statüsünde bulunmadıklarını, sosyal yardım zammı ödemesinin yürürlükten kaldırıldığını, avans faizi talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 53.164.925,38 TL alacağının olduğu, alacağın dava tarihi itibariyle 307.475,26 TL"si muaccel olmadığından bu miktar düşüldüğünde davacı alacağının 52.857.450,12 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 52.857.450,12 TL"nin dava tarihi 26/01/2012"den itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 08/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.