MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı ...avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalılara ait alışveriş merkezindeki manav reyonunda çalışırken iş sözleşmesini, fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle ve haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı ... vekili, davacının hiçbir alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı .... vekili, davacının işvereni olmadıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, davacının Kim Alışveriş Gıda Şirketinde çalışmadığı ve diğer davalı işçisi olduğu, fazla çalışma ücretinin ödenmemesi sebebiyle feshin haklı nedene dayandığı sonucuna varılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı davalı .... vekili temyiz etmiştir.


E) Gerekçe
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalı...."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, çalışma süresi ve fazla çalışmanın hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş Kanunu"nun 41 inci maddesi ve Fazla Çalışma Yönetmeliğinin 3 üncü maddesi uyarınca, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırk beş saati aşan çalışma, fazla çalışma sayılır.
4857 sayılı İş Kanunu uyarınca, işçiye, kural olarak bir yılda 270 saatten daha uzun süreli fazla çalışma yaptırılamaz. Çalışma süresi hiçbir şekilde günde 11 saati geçemez. Buna rağmen işçinin haftalık çalışma süresi 45 saati geçmese de günde 11 saatten fazla çalıştırılmış ise, 11 saati aşan süre için fazla çalışma hükümlerinin uygulanması gerekir. Yine işçinin yasağa rağmen yılda 270 saatten fazla çalıştırılması hâlinde de fazla çalışma ücretinin tamamının işçiye ödenmesi gerekir. Bireysel iş sözleşmesinde, fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödeneceğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması hâlinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğinden, 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22,5 saat, her ay haftalık ise 5.2 saat için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir. İşçinin fazla çalışmasının kanıtlanamadığı veya çalışmaların karşılığının tam olarak ödendiği aylar için böyle bir indirime gidilmez. Yine işçinin ücret miktarı asgari ücret tutarında ise sözleşmedeki hükme itibar edilmez. Hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları yönünden sözleşmeye konulan bu tür kayıtlar geçersizdir.
Dosya içeriğine göre davacı, davalı ...."ye ait işyerinde 09.08.2006-28.04.2010 arasında 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında belirsiz süreli iş sözleşmesi ile en son net 900,00 TL ücretle çalışmıştır.
Dosyaya sunulan bireysel iş sözleşmesinde, “yıllık 270 saate kadarki fazla çalışmaların karşılığının aylık ücretin içinde olacağı” düzenlenmiştir.
Mahkemece, davacının fazla çalışma ücret alacağı, bir hafta 6 gün boyunca saat 08.30-18.00 arasında ve 1 saat ara dinlenmesi ile, diğer hafta ise 6 gün boyunca saat 12.30-22.00 arasında ve 1 saat ara dinlenmesi ile çalışıp haftada 6 saat üzerinden hesaplanmıştır.
Mahkemece, bireysel iş sözleşmesi dikkate alınarak davacının fazla çalışmasından yıllık 270, aylık 22,5 , haftalık ise 5,2 saatlik kısmın mahsubu ile bakiye tutarın hüküm altına alınması gerekirken iş sözleşmesinin dikkate alınmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 18.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.