Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve sanığın 5 yıl süre ile denetim süresine tâbi tutulmasına ilişkin Çüngüş Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2015 tarihli ve 2015/24 esas, 2015/62 sayılı kararına yönelik itirazın, itiraz merciinin sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının var olup olmadığına ilişkin olarak sınırlı bir inceleme yapabileceği gerekçesiyle reddine dair Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.11.2015 tarihli ve 2015/693 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı yapılan itiraz üzerine, mercii tarafından sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının var olup olmadığına ilişkin olarak ceza miktarı, sanıkların kabulüne ilişkin sınırlı bir inceleme yapılmış ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararı ile itiraz merciinin sadece şekli olarak değil, hem maddi olay, hem de hukuki yönden inceleme yapabileceği yönündeki kararı nazara alındığında, itiraz mercii Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesince işin esası hakkında da inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin koşulların var olup olmadığı yönünden değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10.08.2016 gün ve 2016/5579 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.09.2016 gün ve KYB/2016- 340287 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 gün ve 2012/534 esas, 2013/15 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın bu karara karşı suçun sabit olmadığını belirterek yaptığı itiraz üzerine, itiraz merciinin, incelemesini sadece şekli olarak değil, 5271 sayılı CMK.nun 267-271. maddeleri uyarınca hem maddi olay hem de hukuki yönden değerlendirmesi gerektiği gözetilmeden, CMK.nun 231/6. maddesindeki şartlar yönünden sınırlı olarak inceleme yaparak karar vermesi hatalı ise de ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.01.2014 gün 2013/8-222 esas, 2014/6 karar sayılı ve 18.02.2014 gün, 2013/8-130 esas, 2014/71 sayılı kararları gereğince, 6360 sayılı Yasayla TCK.nun 154/2. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmaması karşısında, sanığın köy yoluna tecavüz ettiği bu sebeple, atılı suçun oluştuğu gözetildiğinde, itiraz merciince verilen karar sonucu itibariyle yerinde görüldüğünden, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na tevdiine, 30,.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.