Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6179 Esas 2018/19435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarih ve 2013/830 Esas, 2014/502 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesi kapsamında mahkumiyet hükmü niteliğinde olup, T.C. Anayasasının 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230, 232. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, delillerin tartışılıp değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen deliller ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilin gösterilerek nitelendirilmesinin yapılması suretiyle hükmün denetime imkan verecek ve infaz kabiliyeti olacak şekilde yeni bir karar şeklinde aynen açıklanması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun ve önceki karara atıfta bulunarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Sanığın olay öncesinde müştekiden satın aldığı televizyonun sorunlu çıkması nedeniyle yanında eşi ve çocuğu da bulunduğu halde müştekinin iş yerine gittiğini, burada çıkan tartışmada kendisinin ve eşinin de hırpalandığını savunması ve sanık ile eşine ait adli raporlarda basit yaralanma bulgularına yer verilmesi karşısında kavgayı başlatan ilk haksız hareketin ve saldırının kimden geldiğinin tespit edilemediği de dikkate alınarak, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (¼) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.