Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9665 Esas 2020/2992 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9665
Karar No: 2020/2992
Karar Tarihi: 19.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9665 Esas 2020/2992 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanığa verilen hüküm, adres kayıt sistemi üzerinden doğru şekilde tebliğ edilmediği için geçersiz sayılmıştır. Mahkeme, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesine göre, bilinen en son adresin tebligata uygun olmadığı durumlarda, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresinin kabul edileceğini belirtmiştir. Kararda ayrıca, Tebligat Kanunu’nun 21/2. ve 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliği’nin 16/2. maddeleri açıklayıcı bir şekilde ele alınmıştır. Sanık, kararın usulüne uygun şekilde tebliği yapıldıktan sonra temyiz dilekçesi sunabilir. Dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/9665 E. , 2020/2992 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; sanık ...’ın yokluğunda verilen hükmün tebliği gerektiği halde, hükmün doğrudan adres kayıt sistemindeki adresinde, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında, gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun şekilde (cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile temyiz dilekçesi sunması halinde dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 19.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.