Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1780 Esas 2020/5984 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 64,20 TL maddi, 100,00 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 15.10.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, ""5271 sayılı CMK"nın 141. maddesi gereğince maddi ve manevi tazminat istemi"" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Cebir, tehdit veya hile kullanılarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel istismar suçundan 13.06.2008-17.06.2008 tarihleri arasında 4 gün tutuklu kalıp beraat eden davacının 500 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminat talebine ilişkin davada yerel mahkemece 64,20 TL maddi, 100 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davanın kısmen kabulüne karar verildiğinin anlaşılması karşısında, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 4. fıkrası uyarınca davacı lehine maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, dilekçe yazım ücretine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinin “ Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 3600 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine” şekilde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.