Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/3848 Esas 2019/7923 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3848
Karar No: 2019/7923
Karar Tarihi: 11.07.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/3848 Esas 2019/7923 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar tarafından açılan tazminat davasında, mahkeme yerel düzeyde bazı manevi tazminatlara hükmetmiştir. Ancak, davalı şirketin ve bazı davacıların istinaf başvurusunun esastan reddi hükmedilmiştir. Davacılar manevi tazminat hükümleri için temyiz istemişlerdir. Ancak, karar kesin nitelikte olduğu için her bir davacı için ayrı ayrı kesin kararın temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK\"ya eklenen EK-Madde 1'dir.

17. Hukuk Dairesi 2017/3848 E. , 2019/7923 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 9.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530 TL"dir.
Davacılardan ... için ayrı ayrı 60.000,00’er TL manevi, davacılar ... için ayrı ayrı 10.000.00’er TL manevi tazminat talep edilmiş, yerel mahkemece davacılar ...için ayrı ayrı 30.000,00’er TL manevi,

davacılar....için ayrı ayrı 10.000.00’er TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davalı Evkur Alışveriş Merkezleri Tic. A.Ş.’nin ve manevi tazminatla sınırlı olarak başvuran davacıların istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir. Davacılar hükmü manevi tazminatla sınırlı olarak temyiz etmiştir.
Temyize konu edilen karar davacılar bakımından ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükümlerinin her bir davacı yönünden ayrı ayrı kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükümlerinin her bir davacı yönünden ayrı ayrı kesin olması nedeni ile REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılarra geri verilmesine 11/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.