Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10575 Esas 2019/13311 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10575
Karar No: 2019/13311
Karar Tarihi: 12.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10575 Esas 2019/13311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hükümde TCK'nın 142/1-e maddesi yerine 142/2-e maddesi olarak gösterilmesi yazım hatası olarak kabul edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür. Temyiz itirazlarına rağmen, suç tarihinde yürürlükte olan kanun hükümleri göz önünde bulundurulmadan fazla ceza tayin edildiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise; TCK'nın 142/1-e ve 142/2-e maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 143. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 143. maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/10575 E. , 2019/13311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında kurulan hükümde uygulama maddesinin TCK"nın 142/1-e maddesi yerine 142/2-e maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesi uyarınca en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 143. maddesi gereğince yarı oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.