Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27042 Esas 2020/1734 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini sağlık sorunları yaşaması sebebiyle haklı nedenle feshettğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeret bildirmeden devamsızlık yapması nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık izin ücreti alacağına ilişkindir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının 11 yıl 10 ay 6 gün çalışmasının bulunduğu, buna göre 190 gün izne hak kazandığı ancak belgelere göre 69 günlük izin kullandığı anlaşıldığından 121 günlük yıllık izin alacağının olduğu tespit edilmiştir. Davacı asil, 13.04.2016 tarihli duruşmada yeminli beyanında, ilk iki sene farklı bölümde çalıştığını ve iki sene izinlerini tam kullandığını beyan etmiştir. Buna göre, yıllık izin belgelerinin dışında davacının ilk iki yıl izinlerini kullandığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 05.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.