Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapma, silahlı terör örgütüne yardım, patlayıcı madde bulundurma, mala zarar verme
Hüküm : 1- 3713 sayılı Kanunun, 7/2, TCK"nın 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK"nın 314/3, 220/7. maddeleri delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 220/7, 62, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet 3- TCK"nın 174/1, 3713 sayılı Kanunun 5/2, 62, 52/2, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet 4- TCK"nın 151/1, 3713 sayılı Kanunun 5, 62, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet 5- TCK"nın 152/1-a, 3713 sayılı Kanunun 5, 62, 53/1, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Silahlı terör örgütüne yardım, silahlı terör örgütünün propagandasını yapma ve patlayıcı madde bulundurma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin incelemede;
Sanığa yüklenen kimliğin gizlenmesi amacıyla yüz kapatmak suretiyle işlenen terör örgütünün propagandasını yapma suçu için gereken saik de nazara alındığında, 3713 sayılı Kanunun 7. maddesinin 2. fıkrasına 6459 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, örgüt propagandası ile oluşacak tehlikeyi somutlaştırmak amacıyla getirilen unsurun aynı fıkranın (a) bendinde düzenlenen suç için öngörülmediği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 58/9. maddesi bir ceza değil, cezaya bağlı olarak uygulanacak infaz rejimi ile ilgili olup, bu konunun gerek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, gerekse Dairemizin yerleşik uygulamaları karşısında kazanılmış hak oluşturmayacağı da gözetilerek; terör örgütü propagandası yapma suçundan mahkum olan sanık hakkında anılan maddenin uygulanması konusunda her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın molotof kokteyli atmak suretiyle terör örgütüne yardım ettiğinin kabul edilmesine göre, terör örgütüne suç işlemek suretiyle yapılan yardımın örgüt adına suç işleme suçunu oluşturduğunun kabulünde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması anılan fıkralardaki atfın niteliği itibariyle sonuca etkili görülmemiş; sanık hakkında örgüte yardım suçunda öncelikle temel ceza tayin edilip sonrasında TCK"nın 220/7. maddesinin 2. cümlesindeki indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince arttırım yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair savunmasının aksine, mahkumiyetine yeterli, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, mevcut şüphenin de sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden beraati yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.