Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4792 Esas 2018/4211 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4792
Karar No: 2018/4211
Karar Tarihi: 04.06.2018

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4792 Esas 2018/4211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık çocuk istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK'nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, önceki kanunlar ile sonraki kanunlar arasındaki farklılıkların karşılaştırılarak lehe olan hükmün uygulanması gerekmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, bu hususların da göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Hükmün bu nedenlerle bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanabilir:
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri: Çocukların cinsel istismarına ilişkin suçlar ve cezaları hakkında düzenlemeler içerir.
- 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi: Cinsel istismarda bulunanların hukuki sorumluluğunu belirlemektedir.
- TCK'nın 103. maddesi: Cinsel istismar suçlarını düzenler.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Mahkumiyet kararlarının infazına ilişkin hükümleri içerir.

14. Ceza Dairesi 2018/4792 E. , 2018/4211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.