Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10980 Esas 2019/13295 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10980
Karar No: 2019/13295
Karar Tarihi: 12.09.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10980 Esas 2019/13295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları bakımından ise suça sürüklenen çocuğun sosyal yönden incelenmemesi ve zincirleme suç oluşturduğu dikkate alınmadan cezasının arttırılmadan verilmesi nedeniyle karar bozulmuştur. 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi, Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/10980 E. , 2019/13295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Suça sürüklenen çocuğun katılanın iş yerine 22/09/2011 tarihinde gece saatinde asma kilidi açarak girmesi ve masa çekmecesinde bulunan 600 TL" yi alması, 31/01/2012 tarihinde gece vakti iş yerinin kapı kilidini kırarak girmek suretiyle 790 TL"yi çalması ve 20/02/2012 tarihinde yine gece vakti 03.00 sıralarında kapı kilidini kırmak suretiyle iş yerine girdiği, ancak iş yerinde para bulamadığı için hiçbir şey alamadan çıkması şeklinde gerçeklen olaylarda, 31/01/2012 ve 20/02/2012 tarihlerinde gerçekleşen hırsızlık suçları bakımından, suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında, suç tarihleri arasındaki zaman dilimi de dikkate alındığında bir bütün olarak zincirleme suçu oluşturması karşısında; suça sürüklenen çocuğun hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları bakımından cezasının 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi gereğince arttırılması yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.