MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyete, beraatlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki sanık ..."in diğer sanıklar ... ve ... hakkında şikayetçi olduğunu beyan ettiği yargılama aşamasında müşteki sıfatıyla katılma hususunun sorulmadığı görülmekle süresinde müdafiisi müşteki sıfatıyla temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz eden müşteki ..."in 5271 sayılı CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin itiraz olduğu belirtilmekle, itiraz merci tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararlarına yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;

Müşteki Mehmet Ali"nin adli rapor ile doğrulanan aşamalardaki anlatımları, suç tarihinde meydana gelen kavga olayının tüm sanık savunmaları ile doğrulanması karşısında mahkemenin sanık ..."in eyleminin sübut bulduğuna ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemekle bu yöndeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
a) Sanık ... hakkında verilen beraat kararına ilişkin olarak; katılan ..."in aşamalarda değişmeyen istikrarlı anlatımları ile bu beyanları doğrular nitelikteki adli rapor içeriği, oluş ve dosya kapsamına göre sanık ... hakkında atılı suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, delillerin takdir ve değerlendirilmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
b) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak;
1) Müşteki Mehmet Ali hakkında aldırılan Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 21.05.2013 tarihli raporunda "sağ kaş üzerinden frontal bölgeden occiputa doğru yaklaşık 10 cm. lik derin açık cilt cilt altı yaralanma" bulunduğunun belirtilmesine karşın bu hususta rapor aldırılmadığı görülmekle müştekinin, tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevk edilerek yaralanmasının yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda rapor alınması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunan olayın başlangıcı ve ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.