Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5653 Esas 2018/7317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVACILAR : ... ve ark.

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacılar vekili tarafından reddi hâkim talebinde bulunulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen .... İş Mahkemesinin... Esas sayılı dosyasının yargılaması sırasında davacılar vekili tarafından sunulan 26/07/2018 tarihli dilekçesinde özetle; Yargıtay bozma kararında dava ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu" denilmiş olmakla açıkça hataya düşüldüğünü, mahkemenin ise kanunun yürürlük tarihini bilmediğini söylemeye imkanı olmadığını, Borçlar Kanununun yürürlük tarihinin 01/07/2012 olduğunu, eldeki davada olay tarihinin 07/02/2012, dava tarihinin ise 09/05/2012 olduğunu, kanunun yürürlük tarihi hukukî görüşe açık olmayıp bunu bilmemenin makul sayılabilecek bir yanılgı olmadığını, buna rağmen hakimin bu konuda ısrar etmesi nedeni ile ilgili makamlara suç duyurusunda bulunulacağını, kamu vicdanı ve eldeki davanın selameti açısından hâkimin reddini talep ettiklerini beyan etmiştir.
Reddi istenen hâkim tarafından ret yönünde görüş bildirilmiş, ret talebini inceleyen merci tarafından, hâkimin reddi talebinin reddine, davacı tarafın takdiren 3000,00 TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına
13/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.