7. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/24999 Karar No: 2014/6533 Karar Tarihi: 21.03.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/24999 Esas 2014/6533 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, Merzifon Belediyesi ve T.. San. A.Ş.'nde çalıştığını ve kıdem tazminatı hesaplanırken T.. San. A.Ş.'deki hizmetlerinin dikkate alınmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı fark alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının hizmetten ayrılma nedeninin araştırılması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme davacının fark kıdem tazminatının kabulüne karar vermiştir. Yargıtay ise davacının T.. Gıda Mad. Paz. Tic. Dan. A.Ş'de çalıştığı ve sonra Merzifon Belediyesi'ne geçtiği sırada bir işyeri devrinin söz konusu olmadığını dolayısıyla davacının T.. San. A.Ş.'deki hizmetlerini dikkate almaması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, davacının talepleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi ve 4857 sayılı İş Kanunu'nun 6. maddesi.
7. Hukuk Dairesi 2013/24999 E. , 2014/6533 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Merzifon Asliye Hukuk Mahkemesi(İş Mahkemesi Sıfatıyla) Tarihi : 18/07/2013 Numarası : 2012/202-2013/486
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı Merzifon Belediyesi ve Belediyeye ait T.. San. A.Ş"de işçi olarak çalıştığını, kıdem tazminatı hesaplanırken T.. San. A.Ş"de geçen hizmetlerinin dikkate alınmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı fark alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının kıdem tazminatının Belediyedeki hizmet süresi ile Milli Eğitimdeki çalışma süresi dikkate alınarak ödendiğini, T.. A.Ş"de geçen çalışmalarının dikkate alınamayacağını, davacının hizmetten ayrılma nedeninin araştırılması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının fark kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiştir. Davacı 1475 sayılı Kanunun 14.maddesinde düzenlenen "işçilerin kıdemlerinin aynı işverenin bir veya değişik işyerlerinde çalıştıkları süreler gözünüze alınarak hesaplanacağı" yönündeki hükümlere dayanmaktadır. Hizmet cetvelinin incelenmesinde davacının 15/10/1993-05/05/1996 tarihleri arasında 20082.05.01 sicil numaları T.. Gıda Mad. Paz. Tic. Dan. A.Ş. İşyerinde çalıştığı, 15/07/1996 tarihinde 376.0501 sicil numaralı Merzifon Belediyesi Temizlik İşleri Müdürlüğü işyerinde işe başladığı 31/10/2011 tarihinde 553.05.01 numaralı Merzifon Belediyesi Fen İşleri Müdürlüğünden çıkışının verildiği, 01/11/2011 tarihinde 1016554.05.01 sicil numaralı davalı Milli Eğitim Müdürlüğünde işçi olarak göreve başladığı, 27/02/2012 tarihinde emeklilik nedeniyle iş akdinin feshedildiği görülmektedir. Merzifon Belediyesi İnsan Kaynakları ve Eğitim Müdürlüğü"nün 28/02/2012/124 sayılı yazısında davacının Belediyenin %99 hissedarı olduğu T.. Gıda A.Ş"de 15/10/1993-05/05/1996 tarihleri arasında çalıştığı belirtilmektedir. Davacı Merzifon Belediyesi tarafından İş ve İşçi Bulma Kurumundan talep edilerek ve açılan yeterlilik sınavını kazanarak 15/07/1996 tarihinde işe girmeye hak kazanmıştır. T.. Gıda Mad. Paz. Tic. San. A.Ş. ile Merzifon Belediyesi arasında organik bağ var ise de davacının İş-Kur"un yönlendirmesi ve açılan sınavı kazanarak Belediyede ki görevine başlaması nedeniyle arada bir devir ilişkisinden sözedilemez. Bu işyeri devrinin esas ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunun 6.maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde, devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Açıklandığı üzere davacının T.. Gıda Mad. Paz. Tic. San. A.Ş"den ayrıldıktan 2 ay sonra Merzifon Belediyesine İş-Kur aracılığı ile açılan sınav sonucu geçtiği, 4857 sayılı Yasanın 6. maddesi bağlamında bir devir ilişkisinin söz konusu olmadığı anlaşıldığından davanın reddi yerine kabulüne karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 21/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.