Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6437 Esas 2018/19395 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6437
Karar No: 2018/19395
Karar Tarihi: 12.12.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6437 Esas 2018/19395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Yargıtay kararında, TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilmiştir ancak bu iptalin infaz aşamasında dikkate alınabileceği vurgulanarak bozma nedeni yapılmamıştır. Temyiz itirazlarının çoğu reddedilmiş, ancak cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi gerektiği, bu nedenle kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın bozulması ve düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. Kanunlar ise 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve TCK'nin 58/7. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2018/6437 E. , 2018/19395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında TCK"nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin paragrafındaki “1 yıl süre ile” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.