Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9128 Esas 2021/2273 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9128
Karar No: 2021/2273
Karar Tarihi: 22.03.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9128 Esas 2021/2273 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yargılanmıştır. Ancak mahkeme, suçun işlendiği konusunda yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar vermiştir. Dosya daha sonra temyiz edilmiştir. Temyiz sürecinde, mağdure ve annesi olan müşteki vazgeçmiş, Bakanlık vekili ise kanunlara göre davaya katılma talebinin mümkün olmadığını belirtmiştir. Bu nedenle, Bakanlık vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi de çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun ispatlanamaması nedeniyle mahkeme kararının yerinde olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı olan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan yargılamada ihbarda bulunulmasının zorunlu olmadığı içtihadı birleştirme kararı ile kabul edilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nın 317. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/9128 E. , 2021/2273 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Katılan mağdure vekilinin sanık hakkında kurulan hükmü süresinde temyiz etmesinin ardından mağdure... ile annesi olan müşteki ...’nın dosyaya sundukları 12.04.2016 havale tarihli dilekçeleri ile mevcut temyiz istemlerinden vazgeçtikleri anlaşıldığından incelemenin O Yer Cumhuriyet Savcısı ile Bakanlık vekilinin temyizleriyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü: Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.