MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan; mahkumiyet
Sanık hakkında sahte fatura kullanmak suçundan; karar verilmesine yer olmadığına

I-Sanık hakkında “2006 takvim yılında muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura kullanma” suçundan verilen "karar verilmesine yer olmadığına" ilişkin karara yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak verilen 2006 takvim yılında muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura kullanma suçundan açılmış bir dava olmadığı gerekçesiyle “karar verilmesine yer olmadığına” ilişkin kararın CMK"nın 223. maddesinde sayılan hükümlerden olmadığı ve temyiz yeteneği bulunmadığı cihetle, katılan vekilinin vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında "defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.06.1998, 1998/11-154 E., 1998/213 K. ve Dairemizin, 02.02.2012, 2011/11383 E., 2012/950 K. sayılı kararlarında açıklandığı üzere, VUK"nın 139. maddesine göre; vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere gönderilen, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi yönünden yapılan tebligatlar usulüne uygun olmadığından suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olaya gelince, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatla defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesinin istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrildiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti açısından;
Hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin, iş yerinde faaliyetin devam edip etmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi, aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmayacağından sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığa yüklenen "defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçu neticesinde meydana gelen somut bir zarar bulunmadığı gibi suç tarihindeki adli sicil kaydına göre engel mahkumiyeti bulunmayıp, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan sanık hakkında, zararın karşılanmadığı gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2 maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 62/1 maddeleri gereğince belirlenmiş olan 5 ay hapis cezasının günlüğü 20 TL"den 3.000 TL yerine hesap hatası sonucu 3.600 TL adli para cezasına çevrilerek fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.