Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11099 Esas 2018/310 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11099
Karar No: 2018/310
Karar Tarihi: 10.01.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11099 Esas 2018/310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı vermiş. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda, sanığın seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılması hükmü uygulanamayacağı belirtilmiş. Bu nedenle, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması kararı verilmiştir.
Ayrıca, diğer sanıkların hükümleri de incelenmiş ve suçun işlendiği kabul edilmiş. Ancak, sanık avukatlarının lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde TCK'nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmaması konusunda karar verilmemesi bozmayı gerektirmiştir. Bu neden

13. Ceza Dairesi 2016/11099 E. , 2018/310 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin emyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi ile diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Sanıklar ... ile ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar ... ve ... müdafiilerinin son oturum ile 26.03.2014 tarihli celsede, lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep ettikleri halde, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmaması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.