Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5293 Esas 2017/5730 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5293
Karar No: 2017/5730
Karar Tarihi: 07.12.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5293 Esas 2017/5730 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçuyla ilgili yerel mahkeme kararının temyiz edildiği dosyayı görüşerek, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını belirtmiştir. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesinin yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Kararın sonunda, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından zorunlu savunman ile ilgili kısmının çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONAYLANMASINA karar verilmiştir. Kararda, TCK'nın 149/1-f ve 149/1-d maddelerine de atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, 5271 sayılı CMK\"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa'nın 13. maddesi de kararda detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

6. Ceza Dairesi 2015/5293 E. , 2017/5730 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Olayın meydana geldiği yerin iş yeri olması sebebiyle, TCK.nın 149/1-f bendi ile birlikte 149/1-d bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, sanık ... savunmanları ile katılan vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza

Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanları ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından zorunlu savunman ile ilgili kısmının çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.