5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6497 Esas 2020/3328 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, diğer sanık hakkında hükümlülük; müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan kurum vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... müdafiinin mahkumiyet hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Sanık hakkında doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20 TL den paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. yerine TCK"nun 52. maddesi denilmek suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Dava konusu kaçak eşyanın 5015 sayılı Kanun ek 5/1-son cümlesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün 2. fıkra II. bendi a alt bendinde "TCK 52." ifadesinin çıkartılarak yerine " TCK"nun 52/2. madde ve fıkrası "ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin fıkrasından "5607 sayılı kanunun 13. maddesi delaletiyle 5237 sayılı yasanın 54/1 maddesi" ifadesinin çıkarılarak yerine "5015 sayılı Kanun ek 5/1-son cümlesi" ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.