MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası.



Sanık ... hakkında; mağdur ..."e yönelik eylemi nedeniyle yapılan yargılama sonunda, sanığın mahkumiyetine dair Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.03.2013 tarih, 2012/85 esas ve 2013/39 karar sayılı hükmün, sanık ... müdafii ve katılan ... vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 28.04.2015 tarih, 2014/3532 esas ve 2015/2672 sayılı kararı ile "TCK.nun 86/1. maddesiyle belirlenen temel cezanın sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece "alt sınırdan uzaklaşmayı gerektircek bir neden bulunmadığı" gerekçesiyle önceki hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca yapılan incelemede,
Yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmekle, Dairemizin 28.04.2015 tarih, 2014/3532 esas ve 2015/2672 karar sayılı ilamının, sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğine ilişkin görüş yönünden KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ..."e yönelik nitelikli şekilde kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 08/03/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.