MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Nafaka

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından katılma yoluyla nafakaların miktarı, velayet ve vekalet ücreti yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, erkeğin davasının kabulü, tazminatların reddi ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davalı-davacı kadının temyiz dilekçesi, davacı-davalı vekiline 04/01/2016 tarihinde tebliğ edilmiştir. Hükmü temyiz etmemiş olan tarafın, diğer tarafın temyizine cevaben hükme ilişkin itirazlarını bildirmek suretiyle hükmü katılma yolu ile temyizi mümkün (HUMK m. 433/2) ise de, bu şekilde yapılan temyizin süresi, temyiz dilekçesinin tebliğinden itibaren on gündür. Bu süreden sonra verilen cevap dilekçesindeki itirazların temyizen incelenmesi artık mümkün değildir. Davacı- davalı erkek vekili, hükme ilişkin itirazlarını içeren temyiz dilekçesini yasal on günlük süreden sonra 18.01.2016 günü verdiğine göre; süresinde olmayan katılma yoluyla temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının bağımsız tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
b-Toplanan delillerden; mahkemece erkeğin boşanma davasının kabulüne karar verilmiş ise de; davacı-davalı erkeğin mahkemece kabul edilen kusurlarının yanında ailesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı, buna karşılık davalı-davacı kadına yüklenen “davacı koca ve annesine "sen delisin, şerefsizsin, yalancısın, deli karı" şeklinde sözler söylemek, şeklinde gerçekleşen mevcut eylemleri ile temeli karşılıklı sevgi ve saygıya dayanan evlilik birliğininde eşine ve eşinin ailesine karşı küçültücü ve aşağılayıcı davranmış olması” vakıası eski bir olay olup affedildiği, çocuğun çok küçük olması nedeni ile uzun süreli olarak babasıyla yalnız gönderilmemesinin kusur sayılamayacağı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı erkeğin tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bir kimse sırf kendi kusurundan yararlanarak boşanma hükmü elde edemez. Bu itibarla erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (b) bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (2.) maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-davalının katılma yoluyla temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.09.2017(Salı)