7. Ceza Dairesi Esas No: 2016/8822 Karar No: 2020/3319 Karar Tarihi: 04.03.2020
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/8822 Esas 2020/3319 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin uygulanması gerektiği halde, yargılama sırasında yürürlükte olmayan bir yasadan yararlanılarak sanığın mahkumiyetine karar verilmesinin yanlış olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi gerektiği halde ilgili yasanın fıkrası gösterilmemiş, bu da kanuna aykırılık oluşturmuştur. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerini iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 4733 sayılı Yasa, 5271 sayılı CMK'nun 232/6. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi.
7. Ceza Dairesi 2016/8822 E. , 2020/3319 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1. Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinden hüküm tesis edilmesi gerekirken, suç tarihinde yürürlükte olmayan ve lehe hüküm de içermeyen yasadan yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi ; 2. Dava konusu kaçak eşyanın 5237 sayılı TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası uyarınca müsaderesi gerekirken, ilgili fıkranın gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması; 3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.