14. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4525 Karar No: 2018/4177 Karar Tarihi: 04.06.2018
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4525 Esas 2018/4177 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen 3.000 TL adli para cezası kesin hüküm niteliği taşıdığından temyiz edilemez. Bu nedenle, temyiz istemi reddedildi. Adalet Bakanlığı tarafından verilen Ek karar, usul ve kanuna uygun olarak verildiği için onandı. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hapis cezasının infaz aşamasında TCK'nın 53/1 maddesi dikkate alınarak hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, CMUK'nın 305/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'ın 317. maddesi, TCK'nın 53/1 maddesi.
14. Ceza Dairesi 2018/4525 E. , 2018/4177 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet, sanık ..."in temyiz isteminin reddi
İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin reddine dair Ek karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık ..."in temyiz isteminin reddine dair Ek kararın incelenmesinde; Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık ..."in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA, Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Kasıtlı bir suçtan dolayı sanık hakkında hapis cezası verildiği halde TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı Kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının mahkûmiyetin kanuni sonucu olması karşısında, 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ..."ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.