Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1206 Esas 2020/7897 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1206
Karar No: 2020/7897
Karar Tarihi: 24.06.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1206 Esas 2020/7897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık silahla tehdit ve hakaret suçlarını işlemiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak hakaret suçundan kurulan hüküm TCK'nın 129/3. maddesi uyarınca çifte taraflı olduğu için ceza verilmemesi gerektiği halde ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve hakaret suçunda ceza verilmemesi gerektiği açıklığa kavuşturulmuştur. Kararda TCK'nın 129. maddesi ve CMK'nın 223/4. maddesi anılmıştır.

4. Ceza Dairesi 2020/1206 E. , 2020/7897 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza vermekten vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanığa ceza verilmemesi halinde, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerekirken, “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; “ceza verilmesine yer olmadığına" biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 24/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.