Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/36615 Esas 2016/753 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 13. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/03/2012
NUMARASI : 2010/815-2012/102


Davalı vekili tarafından verilen 09.07.2015 tarihli dilekçede, Dairemizin 03.11.2014 tarih, .. E ve ...K sayılı onama kararının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek kararın ortadan kaldırılması ve hükmün bozulmasına karar verilmesi talep olunmuştur. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davalı vekili tarafından fazla çalışma yönünden açıkça temyiz edildiği halde bilirkişi raporundaki maddi hataya dayalı hesap yöntemi gözden kaçırılarak Dairemizce onama yönünde karar verildiği anlaşılmakla, yukarıda tarih ve numarası belirtilen ONAMA KARARININ ORTADAN KALDIRILMASINA ve hükmün aşağıdaki şekilde bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi radyoloji teknisyeni olup, Radyoloji Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesi uyarında günde 5 saatten fazla çalıştırılamaz ve Cumartesi günü yarım gün çalışır. Sözü edilen Nizamname döneminde haftalık çalışma süresi 27,5 saat olup, 21.01.2010 tarihinde kabul edilen 5947 sayılı Yasa ile haftalık çalışma süresi 35 saate çıkarılmıştır.
Bilirkişi raporunda sözü edilen Nizamname ve Yasa hükümlerine göre olması gereken haftalık çalışma sürelerini Şubat 2010 öncesi için 27,5 saat, sonraki dönem için 35 saat olarak belirledikten sonra, davacı işçinin haftalık çalışma süresinin 45,5 saat olarak tespit etmiştir. Davacının haftalık çalışma süresi olan 45,5 saatten yasal çalışma süresi 27,5 saat çıkarıldığında 18 saat kaldığı halde bilirkişi raporunda 27,5 saat kaldığı belirtilerek hesaplamaya gidilmiş, 2010 yılı Şubat ayı sonrası için ise 45,5 saatten 35 saat mahsup edildiğinde 10,5 saat yerine 20 saat kaldığı tespit olunmuştur. Bilirkişi raporunda açıkça maddi hataya dayalı olarak hesaplama yapılmış ve mahkemece sözü edilen rapora itibar edilerek karar verilmiştir. Hesap bu yönüyle hatalı olup Şubat 2010 öncesi için haftada 18 saat, sonrası için ise 10,5 saatten fazla çalışma hesabı yapılmalıdır. Öte yandan nizamname ve yasaya aykırı çalışma sürelerinin tamamının fazla çalışma olarak değerlendirilmesi ve fazla çalışma ücretinin, ücretin % 50 zamlı kısmı üzerinden hesabı gerektiği halde bilirkişi raporunda % 25 zamlı olarak hesabı hatalı ise de, davacı temyizi olmadığından davalı yararına oluşan usulü müktesep hak gereği aynı hesap yöntemi benimsenmelidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.