Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1995 Esas 2019/4718 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1995
Karar No: 2019/4718

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/1995 Esas 2019/4718 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Ancak sanık, bu tedbirlere uymadığı için mahkûmiyet aldı. Mahkeme, adli sicil kayıtlarının incelenmesi sonucunda, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı tespit edildi. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları olmadığından, sanığa ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Ancak sanık, bu tedbirlerin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edildi ve hüküm kuruldu. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığını, iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte değerlendirildiğini ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğini tespit etti. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı. Mahkeme kararında, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası yer almaktadır. Bu maddeler, sanık lehine uygulanma şartlarını ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasını düzenlemektedir.

10. Ceza Dairesi 2017/1995 E. , 2019/4718 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.