Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21970 Esas 2015/566 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21970
Karar No: 2015/566
Karar Tarihi: 19.01.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21970 Esas 2015/566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafın kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte tahsili istenmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesi davanın kabulüne karar vermiş, fakat sadece kararın gerekçeli bölümünde belirtilen bir hata nedeniyle temyiz istemi kabul edilebilir nitelikte görülmüştür. Yapılan değerlendirme sonucunda, düzeltme işlemi gerçekleştirilmek suretiyle kararın onanmasına karar verilmiştir. Bu süreçte, 6487 sayılı Kanun ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun değiştirilen Geçici 6. maddesindeki düzenlemelerden bahsedilmiştir. Bu maddeler, kamulaştırma davalarında mahkeme ve icra harçları ile vekalet ücretlerinin bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenmesini öngörmektedir. Ayrıca, bu hükümler kesinleşmeyen davalarda da uygulanmaktadır. Gerekçeli kararda hata olduğu belirtilen noktada ise, Harçlar Tarifesine göre maktu harca hükmedilmesi gerektiği halde, bunun yapılmadığı ifade edilmiştir. Bu yanlışın düzeltilmesine karar verilmiş, düzeltilmiş halinin onanmasına hükmedilmiştir.

18. Hukuk Dairesi 2014/21970 E. , 2015/566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
Mahkemece verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, davacı vekili 11.11.2014 havale tarihli dilekçesi ile temyizden feragat ettiğini bildirdiğinden temyiz isteminin REDDİNE,
2-Davalı vekilinin temyiz istemi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirilmiştir. Bu düzenlemeler karşısında Harçlar Tarifesi uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 7 nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine "Alınması gerekli 24,30 TL maktu karar ve ilam harcının toplam yatırılan harçtan mahsubu ile bakiye harcın talep halinde yatırana iadesine," ibaresinin yazılması suretiyle, 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.