MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
... ili, ... ilçesi, Yenimahalle, 372 ada 71 parsel sayılı, 2817,34 m2 yüzölçümlü taşınmaz tarla vasfı ile Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacı orman vekili dava dilekçesinde; dava konusu ... ili, ... ilçesi, Yenimahalle, 372 ada, 71 parselde bulunan taşınmaz üzerinde yapılan kadastro neticesinde elde edilen tespitin gerçek ve hukuki duruma uygun olmadığını, zira orman olduğu gerekçesi ile tescil harici bırakılmış ve bu nedenle Kadastro Kanununun geçici 8.maddesi hükümleri uygulanan bu gibi yerlerin özel mülkiyete konu edilmesinin mümkün olmadığından bahisle, davaya konu kadastro tespitinin iptaline, taşınmazın dava dilekçesinin ekinde sunulan krokide koordinatları belirtilen kısmının orman vasfı ile Hazine adına tescilini talep ve dava etmiş, davalı Hazine vekili; davanın reddini gerektiren öncelikli nedenin bir aylık hak düşürücü sürenin geçirilmiş olduğunu, esas yönünde ise; yapılan çalışmaların tümüyle yasal düzenlemeler çerçevesinde gerçekleştirilmiş olup, iptalini gerektirebilecek herhangi bir hukuka aykırılık içermediğinden davanın reddini savunmuş, davalılar ..., ... ve ... duruşmadaki beyanlarında özetle; açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuşlar, yargılama sonunda mahkemece; 372 ada 71 nolu parselin tamamının orman sınırları dışında kaldığının tespit edildiği anlaşıldığından, davanın reddine, 300,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalı Hazineye verilmesi kararı verilmiş, davacı Orman vekili; hükme esas alınan bilirkişi raporunda açık hatalar olduğundan kararın bozulması gerektiğini beyanla kararı süresinde temyiz etmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1948 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılan ve kesinleşen orman tahdidi ile 1986 yılında yapılan ve 22.05.1987 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman tahdidi dışında kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 12/11/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.