23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1657 Karar No: 2017/2789 Karar Tarihi: 20.10.2017
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1657 Esas 2017/2789 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava konusu olan merci tayini davasında, asliye hukuk mahkemesi tarafından verilen geçici koruma tedbiri kararı davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun bir ilamında öngörüldüğü gibi, bu tür kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. İlgili kanun maddesi HUMK'nın 432/4. maddesidir.
23. Hukuk Dairesi 2017/1657 E. , 2017/2789 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki merci tayini davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı ilamında; ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği öngörülmüştür. Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, mahkemece verilen karar geçici koruma tedbiri olduğundan, davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. madde hükmü uyarınca reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.