Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11170 Esas 2018/271 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların çakı bıçağıyla kapı kilit dilini kaldırarak kapıyı açmaları neticesinde aracı çaldıklarının anlaşılması karşısında, eylemin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2-Mağdurun aracını 00.00 sıralarında parkettiği, sanıkların aracı 04.30- 05.00 sıralarında çaldıklarını beyan ettikleri UYAP üzerinden yapılan incelemede ise suç tarihinde güneşin 05.25"te doğduğunun anlaşılması karşısında suçun gece işlendiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini,
3- Şüphe üzerine durdurulan sanıkların aracı çaldıklarını ikrar ederek, çaldıkları yeri gösterdikleri ve mağdura soruşturma aşamasında teslimini sağladıkları, mağdurun beyanında aracın direksiyon kilidinin kırılmış olduğunu beyan etmesi karşısında, 5237 sayılı yasanın 168/4 maddesi gereğince mağdura kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasına onay verip vermediği sorulduktan sonra sanık lehine aynı yasanın 168/1 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
4-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet,
vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 09.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.