Tefenni Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma alacağı

... ile A....

aralarındaki katılma alacağı davasının kabulüne dair Tefenni Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 29.05.2013 gün ve 99/208 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:




K A R A R

Davacı vekili, evlilik birliği içinde tarafların çalışmaları ile edinilen ve davalı adına 248 ada 12 parselde kayıtlı arsa nitelikli taşınmaz ve üzerinde yapılmış bulunan bina ile 954 parsel de bulunan taşınmaz, araç ve bankada bulunan mevduatların yarı oranındaki kısmının fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 27.000,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, daha sonra harcını yatırmak suretiyle isteği 112.624,17 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davacının evlilik süresince çalışmadığını, katkısının bulunmadığını, aracın mal rejiminin sona ermesinden sonra satın alındığını, herhangi bir bankada mevduat hesabının olmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile 112.624,17 TL katkı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 18.01.1975 tarihinde evlenmiş, 11.02.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın kesinleşmesiyle, mal rejimi sona ermiştir. (TMK"nun 225/2.m.) Sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden, eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM"nin 170.m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK"nun 202, 4722 s.Y"nın 10.m.).
Dava, taşınmazlardan 954 parsel nolu bağımsız bölümün 21.11.2000 tarihinde edinilmiş olmasına göre bu taşınmaz bakımından, 743 sayılı TKM"nun 170.maddesi uyarınca mal ayrılığı rejiminden kaynaklanan katkı payı alacağı, 248 ada 12 parsel taşınmaz yönünden ise, 26.5.2003 tarihinde edinilmiş olması sebebiyle 4721 sayılı TMK"nu uyarınca edinilmiş mallara katılma rejiminden kaynaklanan katılma alacağı isteğine ilişkindir. Kural olarak, 743 sayılı TKM"nin yürürlükte olduğu 01.01.2002 tarihinden önce edinilen malvarlığı yönünden eşlerin birbirlerinden katkı payı karşılığında bir tazminat isteyebilmesi için mutlaka parasal veya para ile ölçülebilen maddi bir değer koymak suretiyle katkısının bulunması gerekir.
.
01.01.2002 tarihinden sonra edinilen malların tasfiyesi ile katılma alacağı istekleri yönünden eşlerin çalışıp çalışmamasının bir önemi yoktur.
Dava konusu aracın mal rejiminin sona erdiği tarihten sonra, 05.05.2006 tarihinde edinildiğinden bu mal yönünden tasfiye söz konusu olamayacağından mahkemece araç yönünden davanın reddine karar verilmiş olması doğrudur. Bankadaki mevduat hesabı yönünden ise davacı bu istek bakımından 14.05.2012 tarihli yargılama oturumunda davadan feragat etmiş, hükmün bu bölümü temyize konu edilmemiştir.
1- Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalının 02.01.2013 tarihli yargılama oturumundaki, 954 parsel sayılı arsa yönünden yarısının davacı tarafa verebileceğine yönelik beyanı anlaşma ortamının oluşturulması amacıyla yapılan teklif olup talebin kabulü anlamına gelmez. Ancak, söz konusu taşınmaz, taraflar arasındaki mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmiştir. Sonradan 147 ada 212, 230 ve 241 parsellere ifraz görmüştür. Bu taşınmazların edinilmesinde davacının katkısı olduğu, dosya arasında yer alan davacıya ait 1988 ve 1990 yıllarına ait işçi çalışma ve kimlik karnelerinden anlaşılmakta ise de, davacının edinmeden önceki çalışmalarının düzenli ve sürekli olup olmadığı tam olarak anlaşılamamaktadır. Bu nedenle, davacının o dönemlerdeki çalışmasının düzenli ve sürekli gelir getiren bir çalışma olup olmadığı ve aldığı ücretlerin miktarının belirlenmesi bakımından HMK"nun 31. maddesi gereğince taraflardan açıklama istenilmesi, bu konuda tarafların tanıklarının yeniden dinlenilmeleri; çalışması mevcut olup gelirinin tam ve kesin olarak saptanamaması durumunda TBK"nun 50/2. maddesi ile TMK"nun 4. maddesi hükümleri uyarınca hakkaniyete uygun bir oran belirlenerek, taşınmazların (954 parsel iken ifrazla 147 ada 212, 230 ve 241 numaralı parseller) dava tarihindeki belirlenecek değerlerinin bu orana isabet edecek miktarları kadarki bölümüne hükmedilmesi gerekirken taşınmazların keşif tarihindeki rayiç değerlerinin esas alınması ve eksik araştırmayla yazılı miktara hükmedilmiş olması doğru değildir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulu ile hükmün 954 parsel (ifrazla 147 ada 212, 230 ve 241 parseller) sayılı taşınmaza ilişkin bölümü yönünden, HMK"nun Geçici 3. maddesi uyarınca uygulanacak HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 1.923,35 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı ... iadesine, 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.