Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/148 Esas 2020/257 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/148
Karar No: 2020/257
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/148 Esas 2020/257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir sıra cetveline itiraz davasıyla ilgilidir. Davacı müvekkilinin, müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun reddedildiği ve iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabul edilmesi talep edilmiştir. İlk derece mahkemesinde davanın usulden reddine karar verilmiştir ve istinaf başvurusu da esastan reddedilmiştir. Taraflar vekilleri bu kararı temyiz etmişlerdir. Mahkeme, tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermiş ve hükmün usul ve kanuna uygun olduğunu onamıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- HMK'nın 114/1-b maddesi: Tarafların istinaf başvurusunda bulunmasını gerektiren halleri düzenler.
- HMK'nın 115/2 maddesi: İstinafın esasen reddedileceği halleri belirtir.
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi: Bazı durumlarda harç alınması gerekmeyeceğini belirtir. Bu davada davalı yönünden harç alınmasına yer olmadığı kararı verilmiştir.
23. Hukuk Dairesi         2020/148 E.  ,  2020/257 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
    YEREL MAHKEMESİ:İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun tamamının reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraflar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davacıdan alınmasına, davalı yönünden 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.