11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/13717 Karar No: 2018/6051 Karar Tarihi: 04.10.2018
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13717 Esas 2018/6051 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2016/13717 E. , 2018/6051 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/05/2015 gün ve 2015/30-2015/375 sayılı kararı bozan Daire’nin 16/06/2016 gün ve 2015/12450-2016/6672 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili şirketin bilgi teknolojileri sektöründe faaliyette bulunduğunu, davalıların müvekkili şirketin çalışanı iken davalı ... ve davalı ..."ın 31/03/2013 tarihinde, davalı ..."un da 11/10/2013 tarihinde işten ayrıldığını, davalıların müvekkili bünyesinde önemli pozisyonlarda çalıştıklarını, bu suretle müvekkilinin müşterilerine, işe ve işleyişe, projelere, teknik detaylara vakıf olduklarını, davalılarla rekabet yasağı sözleşmesi imzalandığını, davalıların işten ayrıldıktan sonra müvekkili ile aynı alanda faaliyet gösteren yeni bir şirket kurarak rekabet yasağı sözleşmesini ihlal ettiklerini, müvekkilinin cezai şart alacağının doğduğunu ileri sürerek, davalı ..."tan 86.442 TL, davalı ..."tan 70.152 TL, davalı ..."dan 44.310 TL cezai şartın faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, rekabet yasağı ve fikri haklar sözleşmesinin ve ilgili hükümlerinin TBK"nun 20 ila 25 ve 444 ve 445. maddeleri hükümleri gereğince geçersiz olduğunu, geçerli olduğu kabul edilse dahi cezai şartın fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur. Bu kez davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 04/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.